Η κίνηση πολιτών ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Ρ.Σ.Α. για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια παρακίνησης σε διενέργεια τοπικών δημοψηφισμάτων, προκειμένου να αποφευχθεί το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας χωρίς τη βούληση των τοπικών κοινωνιών. Στα πλαίσια αυτά στηρίζει την απόφαση του Δήμου Θεσσαλονίκης για την διενέργεια τοπικού δημοψηφίσματος σε ότι αφορά την εκποίηση του νερού και θα βοηθήσει σε ό,τι χρειαστεί. Συμπαραστέκεται επίσης στους κατοίκους των Σκουριών Χαλκιδικής οι οποίοι επιθυμούν επίσης τη διενέργεια τοπικού δημοψηφίσματος και προσφέρεται να βοηθήσει στην όλη διαδικασία. Προσπαθεί επίσης να προκαλέσει τοπικό δημοψήφισμα στη Ρόδο σχετικά με την σκοπούμενη εκποίηση παραλίας του νησιού.
Ο ελληνικός λαός δεν γνωρίζει ότι ο Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων (ν. 3463/2006) από το 2006 προβλέπει τη διενέργεια τοπικών δημοψηφισμάτων σύμφωνα με το άρθρο 216. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με απόφαση των 2/3 του δημοτικού συμβουλίου είτε με λαϊκή πρωτοβουλία του 1/3 των δημοτών και πρέπει να συμμετάσχει στο δημοψήφισμα το 50% των τοπικών εκλογέων. Το άρθρο αυτό ουδέποτε εφαρμόστηκε γιατί η Βουλή με την ψήφιση του άρθρου αυτού, ταυτόχρονα (στην παρ. 7 του άρθρου) παρέδωσε στην κυβέρνηση την δυνατότητα ενεργοποίησής του με ΠΔ και με επιπλέον έγκριση της νομιμότητας του δημοψηφίσματος και από την Περιφέρεια σύμφωνα με το άρθρο 149 του ίδιου Κώδικα. Αν και ο νεότερος νόμος 3852/2010 (Σχέδιο Καλλικράτης) δεν κατάργησε το άρθρο αυτό, εντούτοις καμία κυβέρνηση από το 2006 μέχρι σήμερα δεν εξέδωσε το απαιτούμενο ΠΔ. Επομένως σήμερα η διενέργεια τοπικών δημοψηφισμάτων είναι πράξη «παράνομη».
Επίσης, στον ίδιο νόμο μπήκαν και άλλοι περιορισμοί, όπως ότι δεν μπορούν να γίνουν τοπικά δημοψηφίσματα για εθνικά θέματα (που πάει να πει οτιδήποτε βαφτίσει εθνικό θέμα η κυβέρνηση), για θέματα που αφορούν αρμοδιότητες Περιφερειακής ή Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, για θέματα που αφορούν τον προϋπολογισμό του Δήμου ή της Κοινότητας ή την επιβολή τελών, καθώς και κάποιους ακόμα χρονικούς περιορισμούς. Δηλαδή, ενώ στην ουσία φρόντισε ο νόμος από την αρχή να περιορίσει τα τοπικά δημοψηφίσματα σε εντελώς επουσιώδη τοπικά ζητήματα, εντούτοις ακόμα και αυτό το φοβάται η εκάστοτε κυβέρνηση και δεν το υλοποιεί. Παράδειγμα το νερό της Θεσσαλονίκης που είναι καθαρά τοπικό ζήτημα.
Η πιο πάνω κίνηση πολιτών ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Ρ.Σ.Α. μάχεται ώστε η θεσμοθέτηση τοπικών δημοψηφισμάτων να περάσει απευθείας στο ελληνικό Σύνταγμα και έτσι να μην μπορεί πια καμία κυβέρνηση να αναιρεί τη βούληση της τοπικής κοινωνίας, για κάθε θέμα της περιοχής της. Μέχρι τότε όμως οι τοπικές κοινωνίες θα πρέπει να ξεσηκωθούν και να διενεργήσουν τοπικά δημοψηφίσματα (έστω άτυπα) για κάθε ξεπούλημα που πάει να γίνει. Ενδεχομένως αυτά τα δημοψηφίσματα να μην μπορέσουν (;) τώρα να ανακόψουν το ξεπούλημα, αλλά η ενέργεια αυτή θα υποδηλώσει, έστω και άτυπα, μια ισχυρή βούληση της κάθε τοπικής κοινωνίας και αυτό θα αποτελέσει ισχυρό νομικό προηγούμενο, στην περίπτωση εγκαθίδρυσης κάποια στιγμή Πραγματικής Δημοκρατίας με Νέο εξ υπ’ αρχής Σύνταγμα, φτιαγμένο από το λαό, με το οποίο και μόνο θα μπορούν να ακυρωθούν όλες οι πράξεις εκποίησης του εθνικού πλούτου από τη σημερινή Ολιγαρχία. Αν οι τοπικές κοινωνίες σιωπήσουν τώρα, αυτό θα εκληφθεί αργότερα από τα δικαστήρια (εγχώρια και διεθνή) ως σιωπηρή συναίνεση των αντίστοιχων κοινωνιών.
Εννοείται ότι οι τοπικές κοινωνίες δεν πρέπει να περιμένουν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αναλάβουν σχετικές πρωτοβουλίες. Μόνες τους θα πρέπει να δράσουν, έστω με τη βοήθεια κάποιων φωτισμένων δημάρχων και κάποιων κοινωνικών κινήσεων. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης (όπως και αυτά της συμπολίτευσης) είναι συστημικά και σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να φύγει η εξουσία από τον κεντρικό έλεγχο.
